Posts
ben op
eet, en slaap alleen nog maar
en dat kost me zoveel energie om te concentreten , brood smeren, en sochtends zorgen dat kids alles klaar hebben enzo
dat ik helemaal wild ben dan
ken mezelf niet zo
had vroeger alles in de hand
nu steeds minder
geen hulp, ook niets onder weg
jmmr
geen id waar het stopt
wie heeft info over euthenasie?
ben al tijdje opzoek
kan niets vinden over psychisch leed en euthenasi
HELP !
ben op
ga weer slapen
donderdag 20 september 2007
donderdag 13 september 2007
Bezoek dag! :P
Poeh! het was me het dagje wel,
ik zit in de PMS week,voel me dus niet echt jedat!
Allereerst mocht ik sinds gisteraav 22uur niets eten omdat ik EINDELIJK een bloedonderzoek geregeld had, en de bloedprikster was er rond 8.45, eindleijk kon ik eten!
Ik had een afspraak staan voor vandaag met de mevr. van school (spych medewerekster oid)
ik moet eerlijk bekennen dat het een schat van een vrouw is! echt iemand die iets voor een ander doen wil, en zich echt inzet naar haar volle kunnen
De afspraak was om 13uur, tegen half 12 storte ik in, voelde me grieperig en koud,wilde graag mijn bed in (waar ik veen tijd doorbreng in PMShell)
Helaas ging afbellen niet meer, ze was al op pad, ach nou ja vooruit dan, dus ik mijn afleiding online gezocht.
Telefoon, de dame die het PGB zou regelen belde, heb ik eigelijk morgen een afspraak mee, maar ze was in de buurt en of het me nu ook schikte, ik zeg jawel hoor kom maar (ze kent de dame van school ook,gezien die dame me het PGB aanrade en het geheel in werking heeft gezet)
Enfin! PGB dame was er het eerst, ze moest handtekeningen, een stuk of 5/6
dan kon ze weer iets verder,ook vroeg ze of ik de huisarts bellen kon om te vragen of ze ff op een a4tje wilde zeggen dat ik echt een PGB nodig ben,nja dat ga ik maandag doen, eerder is de huisarts niet bereikbaar.
Zelf voegde ik toen toe dat ik ook psychiatry wel bellen zou om ook dat dossier op te vragen , en later bedacht ik me dat het dossier van de reumatoloog ook wel handig zou kunnen zijn
enfin dat regel ik allemaal zsm.
De bel, daar was de dame van school , we hebben even kort met ons drieen kortgesloten hoe het er nu voor stond, de dame van t PGB wacht nog op een PO van zoon , en de dame van school is er mee bezig om dat via school gedaan te krijgen (erg uitzonderlijk, dit moet normaliter via zoon's behandelaar,maar die heeft een wachtlijst van 6MAAND!! de dame van school vond dat zo belachelijk,dat ze alles op alles heeft gezet dit via school geregeld te krijgen , het PO zal zsm plaatsvinden.
Pgb dame ging weg en ik sprak nog een goed uur met de dame van school,
fijn gesprek, kon goed mezelf zijn, ze had e e a voor me uitgezocht en we hebben het gehad over toch maar eerst crises hulp aan te vragen ter overbrugging tot de PGB's rond zijn (dit kon wel tot het eind van t jaar duren!)
Ik heb ingestemd dat de dame van school daarachter aan mocht gaan, ze zou de huisarts bellen en haar best doen ZSM hulp voor me te regelen (huishoudelijke hulp , dit even ter verduidleijking)
aan het eind van de dag kwam ex hier, hij zou mee eten, misschien herrinert u zich nog deze post :
"mijn ex beloofde meteen zonder aarzelen dat hij vanaf morgen elke dag na zijn werk langs zou komenen dat we dan samen eten , dat hij me helpt met het huishouden (ik krijg echt niets gedaan!)dat hij zoiwezo blijft tot de kinderen slapen (ik dnek niet dat hij echt tot dan blijft hoor, heeft hij al eens eerder gezegt,mar ging gelijk weg toen kids net lagen)ik wist niet wat ik hoorde ... kwam dit uit de mond van de man die mij niet meer wilde ?nja we zien wel.. hij heeft nog even gebeld tone de kinderen net thuis waren,.. en ook tegen de kinderen gezegt dat ie komt etendus hij kan er morgen iig niet meer onderuitof hij zijn belofte dit keer nakomt .. is afwachten .. ik hoop er wel opik kan echt zijn vertrouwde hulp zeker nu wel even gebruiken"
ui de post van maandag 13 augustus 2007 http://mijn-weg.blogspot.com/2007/08/geen-id-meer.html
hehe welja ik had gelijk, die week was hij er wel even elke dag,hij at 4 keer mee, en vrijdags ging hij na het eten met de kids weg
de week erop kwam hij 2 keer langs, en nja het is mee eten, kids op bed doen en weggaan
ik heb er niets aan, hij zit met tegenzin te eten, praat niet, en brnegt de kids met veel gedoe en gedonder op bed, het geeft eerder meer onrust dan rust
ik dnek dan ook dat ik dit maar moet stoppen.. ik kan erg slecht tegen dat negatieve , vooral tegen de kids,ik hoor hem te veel dingen zeggen als "dnek toch eens na!" "wat denk je zelf!?" "doe eens NORMAAL!!" nja op die toer.. en ik vind het erg uitputtend, en uiteraard zijn de kinderen dan ook weer flink oerstuur, voral zoon is dan erg boos en verdrietig (waar ex dan ook weer niet echt mee om weer te gaan, dus uiteindleijk moet ik wel ingrijpen om dat kind weer kalm te krijgen en izjn eigen beeld weer recht te praten)
OK het was een drukke dag, en ik heb wel een aantal zaken te regelen morgen en mandag, maar het is wel fijn dat er mrgen geen bezoek komt
zow nu ga ik een dekentje opzoeken, ik heb t koud
lang leve de pms
ik zit in de PMS week,voel me dus niet echt jedat!
Allereerst mocht ik sinds gisteraav 22uur niets eten omdat ik EINDELIJK een bloedonderzoek geregeld had, en de bloedprikster was er rond 8.45, eindleijk kon ik eten!
Ik had een afspraak staan voor vandaag met de mevr. van school (spych medewerekster oid)
ik moet eerlijk bekennen dat het een schat van een vrouw is! echt iemand die iets voor een ander doen wil, en zich echt inzet naar haar volle kunnen
De afspraak was om 13uur, tegen half 12 storte ik in, voelde me grieperig en koud,wilde graag mijn bed in (waar ik veen tijd doorbreng in PMShell)
Helaas ging afbellen niet meer, ze was al op pad, ach nou ja vooruit dan, dus ik mijn afleiding online gezocht.
Telefoon, de dame die het PGB zou regelen belde, heb ik eigelijk morgen een afspraak mee, maar ze was in de buurt en of het me nu ook schikte, ik zeg jawel hoor kom maar (ze kent de dame van school ook,gezien die dame me het PGB aanrade en het geheel in werking heeft gezet)
Enfin! PGB dame was er het eerst, ze moest handtekeningen, een stuk of 5/6
dan kon ze weer iets verder,ook vroeg ze of ik de huisarts bellen kon om te vragen of ze ff op een a4tje wilde zeggen dat ik echt een PGB nodig ben,nja dat ga ik maandag doen, eerder is de huisarts niet bereikbaar.
Zelf voegde ik toen toe dat ik ook psychiatry wel bellen zou om ook dat dossier op te vragen , en later bedacht ik me dat het dossier van de reumatoloog ook wel handig zou kunnen zijn
enfin dat regel ik allemaal zsm.
De bel, daar was de dame van school , we hebben even kort met ons drieen kortgesloten hoe het er nu voor stond, de dame van t PGB wacht nog op een PO van zoon , en de dame van school is er mee bezig om dat via school gedaan te krijgen (erg uitzonderlijk, dit moet normaliter via zoon's behandelaar,maar die heeft een wachtlijst van 6MAAND!! de dame van school vond dat zo belachelijk,dat ze alles op alles heeft gezet dit via school geregeld te krijgen , het PO zal zsm plaatsvinden.
Pgb dame ging weg en ik sprak nog een goed uur met de dame van school,
fijn gesprek, kon goed mezelf zijn, ze had e e a voor me uitgezocht en we hebben het gehad over toch maar eerst crises hulp aan te vragen ter overbrugging tot de PGB's rond zijn (dit kon wel tot het eind van t jaar duren!)
Ik heb ingestemd dat de dame van school daarachter aan mocht gaan, ze zou de huisarts bellen en haar best doen ZSM hulp voor me te regelen (huishoudelijke hulp , dit even ter verduidleijking)
aan het eind van de dag kwam ex hier, hij zou mee eten, misschien herrinert u zich nog deze post :
"mijn ex beloofde meteen zonder aarzelen dat hij vanaf morgen elke dag na zijn werk langs zou komenen dat we dan samen eten , dat hij me helpt met het huishouden (ik krijg echt niets gedaan!)dat hij zoiwezo blijft tot de kinderen slapen (ik dnek niet dat hij echt tot dan blijft hoor, heeft hij al eens eerder gezegt,mar ging gelijk weg toen kids net lagen)ik wist niet wat ik hoorde ... kwam dit uit de mond van de man die mij niet meer wilde ?nja we zien wel.. hij heeft nog even gebeld tone de kinderen net thuis waren,.. en ook tegen de kinderen gezegt dat ie komt etendus hij kan er morgen iig niet meer onderuitof hij zijn belofte dit keer nakomt .. is afwachten .. ik hoop er wel opik kan echt zijn vertrouwde hulp zeker nu wel even gebruiken"
ui de post van maandag 13 augustus 2007 http://mijn-weg.blogspot.com/2007/08/geen-id-meer.html
hehe welja ik had gelijk, die week was hij er wel even elke dag,hij at 4 keer mee, en vrijdags ging hij na het eten met de kids weg
de week erop kwam hij 2 keer langs, en nja het is mee eten, kids op bed doen en weggaan
ik heb er niets aan, hij zit met tegenzin te eten, praat niet, en brnegt de kids met veel gedoe en gedonder op bed, het geeft eerder meer onrust dan rust
ik dnek dan ook dat ik dit maar moet stoppen.. ik kan erg slecht tegen dat negatieve , vooral tegen de kids,ik hoor hem te veel dingen zeggen als "dnek toch eens na!" "wat denk je zelf!?" "doe eens NORMAAL!!" nja op die toer.. en ik vind het erg uitputtend, en uiteraard zijn de kinderen dan ook weer flink oerstuur, voral zoon is dan erg boos en verdrietig (waar ex dan ook weer niet echt mee om weer te gaan, dus uiteindleijk moet ik wel ingrijpen om dat kind weer kalm te krijgen en izjn eigen beeld weer recht te praten)
OK het was een drukke dag, en ik heb wel een aantal zaken te regelen morgen en mandag, maar het is wel fijn dat er mrgen geen bezoek komt
zow nu ga ik een dekentje opzoeken, ik heb t koud
lang leve de pms
maandag 27 augustus 2007
Waarom laat mijn huisarts me zitten ???
Waarom doet Psychiatry niets ???
verbeeld ik het me allemaal ?
heb mezelf op 4 sites getest ,
http://www.depressiezelftest.nl
uw score:
30
Uitleg
Indien u 17 punten of meer scoort op deze test bent u waarschijnlijk ernstig depressief. De kans dat u aan een depressie lijdt is groot. Het is nodig dat u hierover een deskundige, bijvoorbeeld uw huisarts, raadpleegt.
De Verkorte 13-Item Beck Depression Inventory is afkomstig van www.depressiezelftest.nl als u meer wilt weten over deze test kunt u terecht op de website.
http://www.depressiecentrum.nl
Uw score
26 puntenEen score boven de 11 betekent dat er sprake is van een depressieve stemming. Het is verstandig om contact op te nemen met uw huisarts of een andere hulpverlener. De huisarts kan beoordelen wat er precies aan de hand is en u ondersteuning of een behandeling geven of u zonodig doorverwijzen.
http://www.ggzdrenthe.nl/
Zelftest Depressie
De uitkomstU heeft grote kans dat u lijdt aan depressie. Er is in elk geval reden genoeg om uw huisarts te raadplegen, zeker als deze situatie de komende weken niet verbetert.
http://www.gezondheidsplein.nl/gp/gp.php?type=testjezelf&actie=toontest&id=4
Zelftest depressie Je score is 14 punten. Meer dan 5 punten:Bij meer dan 5 punten kun je stellen dat je verschillende symptomen van een klinische depressie hebt. Als daar een directe aanleiding toe is in de vorm van een ingrijpende gebeurtenis die je moet verwerken, is dit begrijpelijk. Bij depressieve gevoelens kun je je laten opvrolijken door je omgeving, of ontspanning te zoeken. Bij een echte depressie helpt dit niet. Dan is het beter om langs de huisarts te gaan voor een behandeling. Een depressie is een ziekte die goed te behandelen is.
verzin ik dit ?
HELP ! ! ! ! ! ik kan niet meer ! de huisarts weet dat ook, en ook op psychiatry heb ik dit heel duidleijk gemaakt
help me alstublieft
Waarom doet Psychiatry niets ???
verbeeld ik het me allemaal ?
heb mezelf op 4 sites getest ,
http://www.depressiezelftest.nl
uw score:
30
Uitleg
Indien u 17 punten of meer scoort op deze test bent u waarschijnlijk ernstig depressief. De kans dat u aan een depressie lijdt is groot. Het is nodig dat u hierover een deskundige, bijvoorbeeld uw huisarts, raadpleegt.
De Verkorte 13-Item Beck Depression Inventory is afkomstig van www.depressiezelftest.nl als u meer wilt weten over deze test kunt u terecht op de website.
http://www.depressiecentrum.nl
Uw score
26 puntenEen score boven de 11 betekent dat er sprake is van een depressieve stemming. Het is verstandig om contact op te nemen met uw huisarts of een andere hulpverlener. De huisarts kan beoordelen wat er precies aan de hand is en u ondersteuning of een behandeling geven of u zonodig doorverwijzen.
http://www.ggzdrenthe.nl/
Zelftest Depressie
De uitkomstU heeft grote kans dat u lijdt aan depressie. Er is in elk geval reden genoeg om uw huisarts te raadplegen, zeker als deze situatie de komende weken niet verbetert.
http://www.gezondheidsplein.nl/gp/gp.php?type=testjezelf&actie=toontest&id=4
Zelftest depressie Je score is 14 punten. Meer dan 5 punten:Bij meer dan 5 punten kun je stellen dat je verschillende symptomen van een klinische depressie hebt. Als daar een directe aanleiding toe is in de vorm van een ingrijpende gebeurtenis die je moet verwerken, is dit begrijpelijk. Bij depressieve gevoelens kun je je laten opvrolijken door je omgeving, of ontspanning te zoeken. Bij een echte depressie helpt dit niet. Dan is het beter om langs de huisarts te gaan voor een behandeling. Een depressie is een ziekte die goed te behandelen is.
verzin ik dit ?
HELP ! ! ! ! ! ik kan niet meer ! de huisarts weet dat ook, en ook op psychiatry heb ik dit heel duidleijk gemaakt
help me alstublieft
zaterdag 18 augustus 2007
gebazel
overspoeld
overspoeld met gedachten
en gevoelens waarvan ik niet weet wat ik ermee moet
sluit ik me af
sluit me af van alles,
van iedereen
van mezelf ook als het moet
overspoeld door god weet wat
takel ik af
takel af tot niets
tot niets overspoeld
ik heb antwoorden waarvan ik de vraag niet weet
ik weet dingen die mij niets aangaan
ik zie dingen die mij niets aangaan
ik voel dingen nog voor ze echt bestaan
ik kan er niets mee,
of misschien ook wel
maar stel dat ik erover praat
wat veranderd er dan aan ....
ik draag pijn waarvan ik niet weet of het mijn pijn is
ik draag angsten waarvan ik me afvraag of ze de mijne zijn
wat is van mij ?
wat is niet van mij ?
van wie is het dan ?
wat moet ik ermee ?
wie is die ik dan eigelijk ?
wat moet ik met de ik ?
ontspoort
wie zet me trug op het juiste spoor
en hoe weet ik wat juist is en wat niet
vooruit moet,
achteriut niet,
vooruit is eng,
stilstaan is niet leuk maar wel bekend
als je niets doet, gebeurt er ok niets
klopt niet helemaal , tenzij je dood bent
ik doe niets, doch gebeurt er veel
tsja de titel vertelde het al .. dit is allemaal maar gebazel
tis laat
ik ga slapen
overspoeld met gedachten
en gevoelens waarvan ik niet weet wat ik ermee moet
sluit ik me af
sluit me af van alles,
van iedereen
van mezelf ook als het moet
overspoeld door god weet wat
takel ik af
takel af tot niets
tot niets overspoeld
ik heb antwoorden waarvan ik de vraag niet weet
ik weet dingen die mij niets aangaan
ik zie dingen die mij niets aangaan
ik voel dingen nog voor ze echt bestaan
ik kan er niets mee,
of misschien ook wel
maar stel dat ik erover praat
wat veranderd er dan aan ....
ik draag pijn waarvan ik niet weet of het mijn pijn is
ik draag angsten waarvan ik me afvraag of ze de mijne zijn
wat is van mij ?
wat is niet van mij ?
van wie is het dan ?
wat moet ik ermee ?
wie is die ik dan eigelijk ?
wat moet ik met de ik ?
ontspoort
wie zet me trug op het juiste spoor
en hoe weet ik wat juist is en wat niet
vooruit moet,
achteriut niet,
vooruit is eng,
stilstaan is niet leuk maar wel bekend
als je niets doet, gebeurt er ok niets
klopt niet helemaal , tenzij je dood bent
ik doe niets, doch gebeurt er veel
tsja de titel vertelde het al .. dit is allemaal maar gebazel
tis laat
ik ga slapen
stomme hormonen
ben nogsteeds moe, en heb nu veel pijn
en daar voel ik me schuldig bij
heb eigelijk geen zin om te schrijven maar wil even iets kwijt
ex heeft indd vanaf disdag me geholpen..
dwz hij was er saavs na het werk
at mee , dinsdag en woensdag aav deed ie de afwas zelfs
dinsdag dweilde hij ook f de woonkamer en gang
vanaf donderdag at ie alleen mee
en bracht f snel de kids op bed ..
wat ik uiteraard daarna weer moest doen
want tsjah als pap weggaat gaan kids staan zwaaien
dus ff kletsen en weer naar bed
ok ik ga nu snel mijn bed weer in
mijn heupen en benen doen em echt ppijn
heb al 5 plakken brood op vandaag
eerst rond 7/8 me eerste ontbijd 2 plakken met aardbij
en de pil + pyridoxine
en nu om 11uur 3 plakken broood
me moeder belde me wakker ,..had boodschappen
ze vond het maar stom dat ik nogsteeds sliep
toch weten mensen dat ik veel pijn heb
en toch voel ik me dan schuldig
ik kan nie meer, ik ga trug me nest in
tot later
ohja moet wel zorgen dat ik genoeg drink
sugt neem nu me eerste glas
en daar voel ik me schuldig bij
heb eigelijk geen zin om te schrijven maar wil even iets kwijt
ex heeft indd vanaf disdag me geholpen..
dwz hij was er saavs na het werk
at mee , dinsdag en woensdag aav deed ie de afwas zelfs
dinsdag dweilde hij ook f de woonkamer en gang
vanaf donderdag at ie alleen mee
en bracht f snel de kids op bed ..
wat ik uiteraard daarna weer moest doen
want tsjah als pap weggaat gaan kids staan zwaaien
dus ff kletsen en weer naar bed
ok ik ga nu snel mijn bed weer in
mijn heupen en benen doen em echt ppijn
heb al 5 plakken brood op vandaag
eerst rond 7/8 me eerste ontbijd 2 plakken met aardbij
en de pil + pyridoxine
en nu om 11uur 3 plakken broood
me moeder belde me wakker ,..had boodschappen
ze vond het maar stom dat ik nogsteeds sliep
toch weten mensen dat ik veel pijn heb
en toch voel ik me dan schuldig
ik kan nie meer, ik ga trug me nest in
tot later
ohja moet wel zorgen dat ik genoeg drink
sugt neem nu me eerste glas
woensdag 15 augustus 2007
instabiel
volledig instabiel
lichamelijk omdat ik zo moe ben en zo'n pijn heb
geestelijk deels vanwege bovengenoemde, en deels door PMS
heel de dag gescholen, zoveel mogelijkl alleen geweest, in mijn bed t liefst
voel me draaierig, voel me ook down,
ik weet dat het allemaal goed komt, dit izjn gewoon mindere dagen
maak me toch wel wat zorgen
merk namelijk dat het met de mnd erger wordt
mijn moeder had vanmiddag (volgens afspraak) de kinderen gehaald,ze hebben daar lkkr gespeeld
ex heeft ze daar weer weg gehaald, en we hebben hier gezamelijk gegeten
ik had gekookt,hamlappen die ex gister meegebracht had
boontjes en gefrituurde aardappelschijfjes,met champignonnetjes
best lkr, al at ik niet geweldig
heb iig mijn boontjes en aardappels op
mijn ogen branden, alsof ze droog zijn
snap niet waarom, drink meer dan voldoende
heb ex gevraagd de huisarts volgende week voor me te bellen .. mij neemt ze toch niet serieus
heb een evrmoeden aan bloedarmoede te lijden (zou niet een eerste keer zijn)
en wellicht ook een B12 gebrek (ook daarvoor heb ik al eerder spuiten moeten gaan halen bij de huisarts
zou een deel van mijn klachten kunnen verklaren
hoop dat ex het ook echt doet ...
hij zou ook vandaag voor me gaan tanken (niet gedaan uiteraard)
we shall see
vandaag zei hij tegen de kids dat hij in iedergeval DEZE WEEK hier na het werk zou komen
dat is al iets anders dan wat hij gister tegen mij zei ... VOORLOPIG ....zolang het nodig is
we shall see ... ik denk dat ie het indd vanaf vrijdag laat afweten ..
en nog houd ie vol geen vriendin te hebben
kgeloof er niets van
lichamelijk omdat ik zo moe ben en zo'n pijn heb
geestelijk deels vanwege bovengenoemde, en deels door PMS
heel de dag gescholen, zoveel mogelijkl alleen geweest, in mijn bed t liefst
voel me draaierig, voel me ook down,
ik weet dat het allemaal goed komt, dit izjn gewoon mindere dagen
maak me toch wel wat zorgen
merk namelijk dat het met de mnd erger wordt
mijn moeder had vanmiddag (volgens afspraak) de kinderen gehaald,ze hebben daar lkkr gespeeld
ex heeft ze daar weer weg gehaald, en we hebben hier gezamelijk gegeten
ik had gekookt,hamlappen die ex gister meegebracht had
boontjes en gefrituurde aardappelschijfjes,met champignonnetjes
best lkr, al at ik niet geweldig
heb iig mijn boontjes en aardappels op
mijn ogen branden, alsof ze droog zijn
snap niet waarom, drink meer dan voldoende
heb ex gevraagd de huisarts volgende week voor me te bellen .. mij neemt ze toch niet serieus
heb een evrmoeden aan bloedarmoede te lijden (zou niet een eerste keer zijn)
en wellicht ook een B12 gebrek (ook daarvoor heb ik al eerder spuiten moeten gaan halen bij de huisarts
zou een deel van mijn klachten kunnen verklaren
hoop dat ex het ook echt doet ...
hij zou ook vandaag voor me gaan tanken (niet gedaan uiteraard)
we shall see
vandaag zei hij tegen de kids dat hij in iedergeval DEZE WEEK hier na het werk zou komen
dat is al iets anders dan wat hij gister tegen mij zei ... VOORLOPIG ....zolang het nodig is
we shall see ... ik denk dat ie het indd vanaf vrijdag laat afweten ..
en nog houd ie vol geen vriendin te hebben
kgeloof er niets van
dinsdag 14 augustus 2007
even eruit geweest
jawel ik ben even eruit geweest
we zouden ik op brommer met zoon ex op fiets met dochter achterop
mja, mijn fietrs bleek ineens op slot te staan, ik heb geenid waar de sleutel is
enfin zoeken duurde even , ik ruimde de brommer net op toen ex met de reserve sleutel verscheen ... ja hij weet (nog steeds) beter de weg in huis dn ik
hoedanook ik riep meteen we gan nie meer
dochter ging huilen .. we zouden kijkne of haar schooltje er nog wel stond
enfin rap besloten met de auto te gaan
voel me nu nog gruwleijk
het was me echt ver genoeg, eigelijk tever
ik zag het niet meer zitten
voel me nu "raar " het best te beschrijven als niet helemaal erbij , afwezig als in een bubbel ofzo
ex is er nog .. gaat me ook nog met het huishouden helpen *ugh*
ik moet eruit , ik weet het , ik moet erdoor,... ik weet het
maar het voeld niet goed
ik weethetniet meer
we zouden ik op brommer met zoon ex op fiets met dochter achterop
mja, mijn fietrs bleek ineens op slot te staan, ik heb geenid waar de sleutel is
enfin zoeken duurde even , ik ruimde de brommer net op toen ex met de reserve sleutel verscheen ... ja hij weet (nog steeds) beter de weg in huis dn ik
hoedanook ik riep meteen we gan nie meer
dochter ging huilen .. we zouden kijkne of haar schooltje er nog wel stond
enfin rap besloten met de auto te gaan
voel me nu nog gruwleijk
het was me echt ver genoeg, eigelijk tever
ik zag het niet meer zitten
voel me nu "raar " het best te beschrijven als niet helemaal erbij , afwezig als in een bubbel ofzo
ex is er nog .. gaat me ook nog met het huishouden helpen *ugh*
ik moet eruit , ik weet het , ik moet erdoor,... ik weet het
maar het voeld niet goed
ik weethetniet meer
hormonaal
deel van mijn ellende op dit moment is hormonaal
hoezo ?... altijd tegen het eind van de pil word ik angstiger/onrustiger en sneller negatief denkend,ook heb ik dan meer pijn, het is alsof de PM zowel als de "fobie" dan hen kans zien toe te slaan,...
ik neem zondag de laatste pil van deze cyclus,dan neem ik nog wel 2 pyridoxine tot ik weer start met de pil , zodra ik weer start met de pil stop ik 7 dagen met de pyridoxine
de huisarts heeft me de pyridoxine er een hele tijd gelee al bij voorgeschreven, omdat ik ongelooflijk pms heb ..
het leek even iets minder hevig te zijn ,.. maar inmiddels lijkt het niet erg veel meer te doen, ik durf echter niet te stoppen hiermee,..want stel dat het dan toch allemaal nog veel slechter gaat...
ik doe mijn best zoveel mogelijk rekening te houden met mijn moeilijke week ...
die week duurt echt MINSTENS 7 dagen
ben benieuwd OF en hoe ik verander als ik ooit eindleijk in de overgang kom
hoezo ?... altijd tegen het eind van de pil word ik angstiger/onrustiger en sneller negatief denkend,ook heb ik dan meer pijn, het is alsof de PM zowel als de "fobie" dan hen kans zien toe te slaan,...
ik neem zondag de laatste pil van deze cyclus,dan neem ik nog wel 2 pyridoxine tot ik weer start met de pil , zodra ik weer start met de pil stop ik 7 dagen met de pyridoxine
de huisarts heeft me de pyridoxine er een hele tijd gelee al bij voorgeschreven, omdat ik ongelooflijk pms heb ..
het leek even iets minder hevig te zijn ,.. maar inmiddels lijkt het niet erg veel meer te doen, ik durf echter niet te stoppen hiermee,..want stel dat het dan toch allemaal nog veel slechter gaat...
ik doe mijn best zoveel mogelijk rekening te houden met mijn moeilijke week ...
die week duurt echt MINSTENS 7 dagen
ben benieuwd OF en hoe ik verander als ik ooit eindleijk in de overgang kom
maandag 13 augustus 2007
geen id meer
ik heb echt geen id meer wat er met me is,..
het is een soort van kip en ei verhaal nu
hang in there, im gonne break
ben ik nu fobisch omdat ik gewoon fobisch ben
of ben ik zo bang voor god weet wat allemaal omdat ik zoveel pijn heb
en omdat ik mijn huwelijk verloor ..
beide plausibel
feit is, ik ben te moe, en te diep gezakt op dit moment om het antwoord te weten
feit is ook, dat ik eigelijk niemand vertrouw daar een diagnose over te stellen
waarom ?.. simpel.. ik word toch niet serieus genomen
hoezo?..
meer dan een jaar geleden meldde ik me op psychiatry
ja het werd moeilijker om de duer uit te gaan, maar er was meer, ik zag tegen de dagen op, mijn pijn werd ook erger, ik had moeite met de scheiding , ik begon angsten te vormen die ik nog niet eerder gehad heb ....
mijn vraag daar ? ... diagnostiseer me ajb opnieuw,..
het antwoord .. aha u heb straatvrees .. en ik werd gewoon weg niet meer gehoord
ik kon, als ik erop stond, hulp krjgen voor mijn fobie,maar..dan moest ik wel zelf het behandelplan schrijven ! ... ik was stom verbaast, ik moest binnen 2week het eventuele behandelplan inleveren als ik hulp wilde, deed ik dat niet, hield het op ..
hoe moest ik een behandelplan schrijven als ik neit eens wist hoe ik de volgende dag door moest komen ? ! ik zag het allemaal niet zitten.
dit bevestigde bij mij dat ik indd ook de "hulpverlening" niet echt vertrouwen kon
de huisarts ... nja die heeft het er ook maar bij gelaten
terwijl die vroeger , als ze dit gehoord had .. mij wel had bij gestaan .. ook die liet me dus vallen .
een weken ..mndjes gelee heb ik toch weer de huisaarts gebeld,.. ik zak steeds dieper weg, en word steeds wanhopiger
mag ik AJB! pillen .. tuurlijk was het antwoord, en zonder verder vragen schrijf ze me iets voor .. kan nu even niet op de naam komen effexor?... geen id... zal dit later even nakijken.
ik was stom verbaast ... ze kent me, weet dat ik pillen haat, zonder enig vragen WAARVOOR! ik de pillen wilde schrijf ze ze voor ..
ik was ofwel te bang voor de pillen, ofwel de bijwerkingen waren echt en die maaken me nog banger,..na een dag of 10 trok ik het niet meer
een paar dagen nadat ik stopte met de pillen toch maar weer de huisarts gebeld ..
HELP ! IK KAN NIET MEER ! DOE IETS ! REGEL EEN OPNAME !
nou daar schrok ze even van
ik kon de volgende dag terecht in t CPU (umcg afd. psychiatry)
voor een gesprek .. mijn ex was mee (goddank)
ik trok het niet, en legde dat ook uit .. echter .. hun reaktie was .. tsja wij denken niet dat u baat heb bij een opname tegen een straatfobie
*zucht* ik word niet gehoord, spreek ik chinees?..
enfin feit is, "de hulpverlening" neemt iemand met een diagnose, ongeacht hoe oud die diagnose is, niet meer serieus
het is zoiets als .. stel dat je GRIEP heb .. maar je heb t gevoel dat er iets anders ook aan de hand is ,.. en je dokter zegt nee het is alleen GRIEP, en dus doen ze verder geen onderzoeken
lullig lijkt het me als die patient aan kanker overlijd ..
maar ach .. ik ben "maar" een psychiatrisch patient , diagnose: straatvrees
maar ondertussen worden mijn dagen zo donker dat ik mezelf dood wens, ik bid tot een god waarvan ik weinig vertrouwen heb gehjoord te worden , laat me alstublieft sterven, laat me alstublieft niet meer wakker worden
ik ben dood en dood moe, ik heb gruwleijk pijn , ik ben op
ik weet het niet meer
enfin
whatever
het psychiatrisch patientje heeft gesproken
feit,.. ze weet dat de diagnose tot dr dood vast staat
oh ja
de kinderen zijn vandaag en dagje met mijn moeder en mijn zusje naar de apeheul!
leuk man ! ik heb ze 100 euro zakgeld mee gegeven
veel ?... nee hoor, .. ook niet als je je bedenkt dat mijn moeder zei dat ze niets mee hoefden ?
nee hoor
want als ik gezond geweest was, had ik minstens een maal per mnd iets leuks met ze gedaan!
en dit soort uitjes is voor mijn kinderen zeldzaam
ik zei tegen me moeder dat ze er in iedergeval een wegwerp cameratje van kopen moest voor de kids, evt elk één .. MAAK FOTOS ! vind zoonlief geweldig! het liefst fotograveerd hij heel de dag
ik hoop dat ze beide een superleuk aandenken gekocht hebben aan de apeheul
verheug me op hun thuiskomst
inmiddels izijn ze thuis, en hebben het enorm na hun zin gehad
hebbel allebij een paar souveniers mee genomen
allebij een aapje, docht een paar stickers en een spin!
en zoonlief een paar slangen! en een spin!
(gelukkig zijn ze nep ;-) )
ikzelf kwam maar moeizaam de dagdoor,
heb mijn ex rond half 5 een sms gestuurd,.. kom je hier na hje werk ?
hij belde een dik half uur later... ist goed als ik moregn even kom ?
ja best joh!..maar ik dacht de kids zitten vast vol verhalen over hun daggie uit
hij beloofde morgen te komen , en we hingen op
nog geen 15minuten later stond hij hier op de stoep
"huh wat kom jij doen ? "
waarop hij zei..lje klonkt niet al te vrolijk aan de foon ..
wat is er ..
en de tranen vloeiden weer
ik kan niet eens uitleggen waarom
omdat ik ook naar de apeheul wil
omdat ik ook eens een daggie er even tussen uit wil, even geen sores
omdat ik kpot ga van pijn .. al mijn botten doen me ZEEER!
en ik ben zo moe
en zo bang alles te verliezen
ik weet het niet meer,.. ik ben op ! ! !
mijn ex beloofde meteen zonder aarzelen dat hij vanaf morgen elke dag na zijn werk langs zou komen
en dat we dan samen eten , dat hij me helpt met het huishouden (ik krijg echt niets gedaan!)
dat hij zoiwezo blijft tot de kinderen slapen (ik dnek niet dat hij echt tot dan blijft hoor, heeft hij al eens eerder gezegt,mar ging gelijk weg toen kids net lagen)
ik wist niet wat ik hoorde ... kwam dit uit de mond van de man die mij niet meer wilde ?
nja we zien wel.. hij heeft nog even gebeld tone de kinderen net thuis waren,.. en ook tegen de kinderen gezegt dat ie komt eten
dus hij kan er morgen iig niet meer onderuit
of hij zijn belofte dit keer nakomt .. is afwachten .. ik hoop er wel op
ik kan echt zijn vertrouwde hulp zeker nu wel even gebruiken
tjeempie.. krijg net te horen van iemand op msn dat ik er niet uitzie
en bedankt!
ach whatever
ik weet zelf ook wel dat ik er nie uitzie..maar zeg eens eerlijk, waarom zouik me daar druk om maken ?
psies! ik weet het ook niet
het is een soort van kip en ei verhaal nu
hang in there, im gonne break
ben ik nu fobisch omdat ik gewoon fobisch ben
of ben ik zo bang voor god weet wat allemaal omdat ik zoveel pijn heb
en omdat ik mijn huwelijk verloor ..
beide plausibel
feit is, ik ben te moe, en te diep gezakt op dit moment om het antwoord te weten
feit is ook, dat ik eigelijk niemand vertrouw daar een diagnose over te stellen
waarom ?.. simpel.. ik word toch niet serieus genomen
hoezo?..
meer dan een jaar geleden meldde ik me op psychiatry
ja het werd moeilijker om de duer uit te gaan, maar er was meer, ik zag tegen de dagen op, mijn pijn werd ook erger, ik had moeite met de scheiding , ik begon angsten te vormen die ik nog niet eerder gehad heb ....
mijn vraag daar ? ... diagnostiseer me ajb opnieuw,..
het antwoord .. aha u heb straatvrees .. en ik werd gewoon weg niet meer gehoord
ik kon, als ik erop stond, hulp krjgen voor mijn fobie,maar..dan moest ik wel zelf het behandelplan schrijven ! ... ik was stom verbaast, ik moest binnen 2week het eventuele behandelplan inleveren als ik hulp wilde, deed ik dat niet, hield het op ..
hoe moest ik een behandelplan schrijven als ik neit eens wist hoe ik de volgende dag door moest komen ? ! ik zag het allemaal niet zitten.
dit bevestigde bij mij dat ik indd ook de "hulpverlening" niet echt vertrouwen kon
de huisarts ... nja die heeft het er ook maar bij gelaten
terwijl die vroeger , als ze dit gehoord had .. mij wel had bij gestaan .. ook die liet me dus vallen .
een weken ..mndjes gelee heb ik toch weer de huisaarts gebeld,.. ik zak steeds dieper weg, en word steeds wanhopiger
mag ik AJB! pillen .. tuurlijk was het antwoord, en zonder verder vragen schrijf ze me iets voor .. kan nu even niet op de naam komen effexor?... geen id... zal dit later even nakijken.
ik was stom verbaast ... ze kent me, weet dat ik pillen haat, zonder enig vragen WAARVOOR! ik de pillen wilde schrijf ze ze voor ..
ik was ofwel te bang voor de pillen, ofwel de bijwerkingen waren echt en die maaken me nog banger,..na een dag of 10 trok ik het niet meer
een paar dagen nadat ik stopte met de pillen toch maar weer de huisarts gebeld ..
HELP ! IK KAN NIET MEER ! DOE IETS ! REGEL EEN OPNAME !
nou daar schrok ze even van
ik kon de volgende dag terecht in t CPU (umcg afd. psychiatry)
voor een gesprek .. mijn ex was mee (goddank)
ik trok het niet, en legde dat ook uit .. echter .. hun reaktie was .. tsja wij denken niet dat u baat heb bij een opname tegen een straatfobie
*zucht* ik word niet gehoord, spreek ik chinees?..
enfin feit is, "de hulpverlening" neemt iemand met een diagnose, ongeacht hoe oud die diagnose is, niet meer serieus
het is zoiets als .. stel dat je GRIEP heb .. maar je heb t gevoel dat er iets anders ook aan de hand is ,.. en je dokter zegt nee het is alleen GRIEP, en dus doen ze verder geen onderzoeken
lullig lijkt het me als die patient aan kanker overlijd ..
maar ach .. ik ben "maar" een psychiatrisch patient , diagnose: straatvrees
maar ondertussen worden mijn dagen zo donker dat ik mezelf dood wens, ik bid tot een god waarvan ik weinig vertrouwen heb gehjoord te worden , laat me alstublieft sterven, laat me alstublieft niet meer wakker worden
ik ben dood en dood moe, ik heb gruwleijk pijn , ik ben op
ik weet het niet meer
enfin
whatever
het psychiatrisch patientje heeft gesproken
feit,.. ze weet dat de diagnose tot dr dood vast staat
oh ja
de kinderen zijn vandaag en dagje met mijn moeder en mijn zusje naar de apeheul!
leuk man ! ik heb ze 100 euro zakgeld mee gegeven
veel ?... nee hoor, .. ook niet als je je bedenkt dat mijn moeder zei dat ze niets mee hoefden ?
nee hoor
want als ik gezond geweest was, had ik minstens een maal per mnd iets leuks met ze gedaan!
en dit soort uitjes is voor mijn kinderen zeldzaam
ik zei tegen me moeder dat ze er in iedergeval een wegwerp cameratje van kopen moest voor de kids, evt elk één .. MAAK FOTOS ! vind zoonlief geweldig! het liefst fotograveerd hij heel de dag
ik hoop dat ze beide een superleuk aandenken gekocht hebben aan de apeheul
verheug me op hun thuiskomst
inmiddels izijn ze thuis, en hebben het enorm na hun zin gehad
hebbel allebij een paar souveniers mee genomen
allebij een aapje, docht een paar stickers en een spin!
en zoonlief een paar slangen! en een spin!
(gelukkig zijn ze nep ;-) )
ikzelf kwam maar moeizaam de dagdoor,
heb mijn ex rond half 5 een sms gestuurd,.. kom je hier na hje werk ?
hij belde een dik half uur later... ist goed als ik moregn even kom ?
ja best joh!..maar ik dacht de kids zitten vast vol verhalen over hun daggie uit
hij beloofde morgen te komen , en we hingen op
nog geen 15minuten later stond hij hier op de stoep
"huh wat kom jij doen ? "
waarop hij zei..lje klonkt niet al te vrolijk aan de foon ..
wat is er ..
en de tranen vloeiden weer
ik kan niet eens uitleggen waarom
omdat ik ook naar de apeheul wil
omdat ik ook eens een daggie er even tussen uit wil, even geen sores
omdat ik kpot ga van pijn .. al mijn botten doen me ZEEER!
en ik ben zo moe
en zo bang alles te verliezen
ik weet het niet meer,.. ik ben op ! ! !
mijn ex beloofde meteen zonder aarzelen dat hij vanaf morgen elke dag na zijn werk langs zou komen
en dat we dan samen eten , dat hij me helpt met het huishouden (ik krijg echt niets gedaan!)
dat hij zoiwezo blijft tot de kinderen slapen (ik dnek niet dat hij echt tot dan blijft hoor, heeft hij al eens eerder gezegt,mar ging gelijk weg toen kids net lagen)
ik wist niet wat ik hoorde ... kwam dit uit de mond van de man die mij niet meer wilde ?
nja we zien wel.. hij heeft nog even gebeld tone de kinderen net thuis waren,.. en ook tegen de kinderen gezegt dat ie komt eten
dus hij kan er morgen iig niet meer onderuit
of hij zijn belofte dit keer nakomt .. is afwachten .. ik hoop er wel op
ik kan echt zijn vertrouwde hulp zeker nu wel even gebruiken
tjeempie.. krijg net te horen van iemand op msn dat ik er niet uitzie
en bedankt!
ach whatever
ik weet zelf ook wel dat ik er nie uitzie..maar zeg eens eerlijk, waarom zouik me daar druk om maken ?
psies! ik weet het ook niet
vrijdag 10 augustus 2007
het blijft slecht gaan
tsja,..er is in de afgelopen mnd niets veranderd
ik ben op, ik doe me best om een beetje de dagen door te komen
het word steeds moeilijker,want ik wil gewoon even de stad in, even naar het park, even lkkr eruit!!!!!!!!
ik vind het ook met de dag moeilijker om mensen te vertrouwen
ik vind het lastig dit uit te leggen ...
mensen laten het gewoon afweten ,
mensen die er toe doen,..of misschien beter gezegt, ertoe deden
mijn zusje, heb ik 2 keer! gevraagd of ze even voor me pinnen wil
ze komt dan met , heb het druk, doei!
maar ze bedoeld, nee dat wil ik niet, sterf voor mijn part
dat laatste zal ze misschien niet denken, mar dat zou ik dan wel weer ok vinden
ex beloofd ook steeds weer van alles, en ik geloof het ook maar allemaal
en hij komt , zoals ik eigelijk van hem gewend zou moeten zijn, niets na
ach ..
hier zit ik dan
opgesloten in mijn iegen huis, ik wil er wel uit, ik wil wel weg
maar mijn fobie houd me binnen
ach,..heb inmiddles ook nergens meer om naartoe te gaan
krijg nooit bezoek ,.. nja tenzij je het langswaaien van mijn moeder als bezoek zou kunnen zien ..
maar das volgens mij echt meer om de sociale controle,en de boodschappen lijsten , dan iets anders
en tsjah het af en toe aanwaaien van mijn zusje ...
die het afgelopen weekend naar belgie ging, voor en vriendinnetje die et moeilijk had,
ze heb dat meissie snachts na het stapen naar een ziekenhuisgebracht, afdeling psichiatry
ironisch he ...
niemand heeft mij daar heen gebracht ..
mjah ik ben dat meisje ook niet
ik red me immers wel
...
ach ja .. ik weet ook wel dat ik er eigelijk alleen voor sta
maar ik weet niet zo goed hoe ik dat verander
ik loop wanhopig vast
en heb het gevoel dat het echt niemand wat kan schelen
niemand vecht voor me
moet et zelf doen
logisch ...
maar hoe ?... hoe... geen id ..
krijg steeds meer wantrouwen, ik heb moeite niet ECHT te geloven dat iedereen (behalve me moeder misschien) me kwaad wil doen ...
ze laten me ook maar gewoon vallen
mensen van wie je het niet verwaht , trappen je loeihard bij hun weg
schoonouders,..waar ik 16jaar over de vloer kwam ... 16jaar!!
die laten via hun zoon , aan mij weten dat ik niet meer welkom ben
hij doet het af met een lulige sms..
neimand vind mij het waard om iets in me gezicht te zeggen ?
en dat terwijl ik 2 dagen voor de sms nog bij hun aan tafel zat, met de kids
ik moet wel een monster zijn ...dat ik het verdien zo behandeld te worden
enfin, je snapt dat dat nu nogsteeds zeer doet, ik kan het ook nogsteeds niet bevatten
wel heb ik uiteraard een keus gemaakt dat ik nooit! weer iets met hun van doen wil hebben
mensne die zo met een ander omgaan, heb ik liever niet om me heen
ook vind ik het jmmr dat ze geprobeerd hebben mijn kinderen tegen mij uit te spelen ..had ik niet van ze verwacht
mja de kinderen dachten dat ik daar "ZOMAAR"niet meer wilde komen ,...
ze hadden namelijk aan oma gevraagd waarom ik er niet was op 5 december,.. en oma had gedaan alsof ze geen id had, dat ze dacht dat ik dat zelf besloten had
ik moest toen uiteraard mijn kinderen wel de waarheid vertellen toen ze me hiermee confronteerden
niet alleen deed het mij pijn die vraag van de kinderen te krijgen "mam waarom wil je niet naar oma?" ..want ik verwerk zelfs nu nog het feit dat mensen die je bijna als ouders beschouwd je zo ineens aan de kant trappen.... maar nu moest ik dat ook nog gaan uitleggen aan mijn eigen kinderen ..
hoe leg ik dat in godsnaam uit ?... ik kan het zelf niet eens bevatten
was zeer pijnlijk voor de kinderen
snap je dat een opa en oma hun eigen kleinkinderen dit aan doen ?
dat is notabene een bloedband, ik snap dat ik dat niet was.... en nog kan ik er met mijn verstand niet bij dat ze dit gedaan hebben
ach ja .. ik snap niets van mensen ..
ik zal vast een onmens zijn , ik zal wel niet anders verdienen
of zou het zo zijn dat ik te eerlijk ben , te open , en te geod van vertrouwen ?
nee dat zal toch niet ! ik ben immers niet achterlijk .. toch ..?
mensen kijken altijd zo donker naar het leven
doe ik ook wle eens hoor
sterker nog, dit hele blog is gevuld met mijn ongenoegens
maar toch ,als ik het van me af geschreven heb,moet ik weer verder
dus schouders dr onder,kin omhoog en door
en ik zou al helemaal een ander niets aan doen
niet fyziek en niet psychisch
ik zou daar niet mee kunnen leven namelijk
mja ..
wie ben ik ..
ik ben die meid, die nu op 10 augustus zeurt over dingen die al bijna een jaar oud zijn
en die ze nogsteeds niet verwerkt heeft
ik ben op, ik doe me best om een beetje de dagen door te komen
het word steeds moeilijker,want ik wil gewoon even de stad in, even naar het park, even lkkr eruit!!!!!!!!
ik vind het ook met de dag moeilijker om mensen te vertrouwen
ik vind het lastig dit uit te leggen ...
mensen laten het gewoon afweten ,
mensen die er toe doen,..of misschien beter gezegt, ertoe deden
mijn zusje, heb ik 2 keer! gevraagd of ze even voor me pinnen wil
ze komt dan met , heb het druk, doei!
maar ze bedoeld, nee dat wil ik niet, sterf voor mijn part
dat laatste zal ze misschien niet denken, mar dat zou ik dan wel weer ok vinden
ex beloofd ook steeds weer van alles, en ik geloof het ook maar allemaal
en hij komt , zoals ik eigelijk van hem gewend zou moeten zijn, niets na
ach ..
hier zit ik dan
opgesloten in mijn iegen huis, ik wil er wel uit, ik wil wel weg
maar mijn fobie houd me binnen
ach,..heb inmiddles ook nergens meer om naartoe te gaan
krijg nooit bezoek ,.. nja tenzij je het langswaaien van mijn moeder als bezoek zou kunnen zien ..
maar das volgens mij echt meer om de sociale controle,en de boodschappen lijsten , dan iets anders
en tsjah het af en toe aanwaaien van mijn zusje ...
die het afgelopen weekend naar belgie ging, voor en vriendinnetje die et moeilijk had,
ze heb dat meissie snachts na het stapen naar een ziekenhuisgebracht, afdeling psichiatry
ironisch he ...
niemand heeft mij daar heen gebracht ..
mjah ik ben dat meisje ook niet
ik red me immers wel
...
ach ja .. ik weet ook wel dat ik er eigelijk alleen voor sta
maar ik weet niet zo goed hoe ik dat verander
ik loop wanhopig vast
en heb het gevoel dat het echt niemand wat kan schelen
niemand vecht voor me
moet et zelf doen
logisch ...
maar hoe ?... hoe... geen id ..
krijg steeds meer wantrouwen, ik heb moeite niet ECHT te geloven dat iedereen (behalve me moeder misschien) me kwaad wil doen ...
ze laten me ook maar gewoon vallen
mensen van wie je het niet verwaht , trappen je loeihard bij hun weg
schoonouders,..waar ik 16jaar over de vloer kwam ... 16jaar!!
die laten via hun zoon , aan mij weten dat ik niet meer welkom ben
hij doet het af met een lulige sms..
neimand vind mij het waard om iets in me gezicht te zeggen ?
en dat terwijl ik 2 dagen voor de sms nog bij hun aan tafel zat, met de kids
ik moet wel een monster zijn ...dat ik het verdien zo behandeld te worden
enfin, je snapt dat dat nu nogsteeds zeer doet, ik kan het ook nogsteeds niet bevatten
wel heb ik uiteraard een keus gemaakt dat ik nooit! weer iets met hun van doen wil hebben
mensne die zo met een ander omgaan, heb ik liever niet om me heen
ook vind ik het jmmr dat ze geprobeerd hebben mijn kinderen tegen mij uit te spelen ..had ik niet van ze verwacht
mja de kinderen dachten dat ik daar "ZOMAAR"niet meer wilde komen ,...
ze hadden namelijk aan oma gevraagd waarom ik er niet was op 5 december,.. en oma had gedaan alsof ze geen id had, dat ze dacht dat ik dat zelf besloten had
ik moest toen uiteraard mijn kinderen wel de waarheid vertellen toen ze me hiermee confronteerden
niet alleen deed het mij pijn die vraag van de kinderen te krijgen "mam waarom wil je niet naar oma?" ..want ik verwerk zelfs nu nog het feit dat mensen die je bijna als ouders beschouwd je zo ineens aan de kant trappen.... maar nu moest ik dat ook nog gaan uitleggen aan mijn eigen kinderen ..
hoe leg ik dat in godsnaam uit ?... ik kan het zelf niet eens bevatten
was zeer pijnlijk voor de kinderen
snap je dat een opa en oma hun eigen kleinkinderen dit aan doen ?
dat is notabene een bloedband, ik snap dat ik dat niet was.... en nog kan ik er met mijn verstand niet bij dat ze dit gedaan hebben
ach ja .. ik snap niets van mensen ..
ik zal vast een onmens zijn , ik zal wel niet anders verdienen
of zou het zo zijn dat ik te eerlijk ben , te open , en te geod van vertrouwen ?
nee dat zal toch niet ! ik ben immers niet achterlijk .. toch ..?
mensen kijken altijd zo donker naar het leven
doe ik ook wle eens hoor
sterker nog, dit hele blog is gevuld met mijn ongenoegens
maar toch ,als ik het van me af geschreven heb,moet ik weer verder
dus schouders dr onder,kin omhoog en door
en ik zou al helemaal een ander niets aan doen
niet fyziek en niet psychisch
ik zou daar niet mee kunnen leven namelijk
mja ..
wie ben ik ..
ik ben die meid, die nu op 10 augustus zeurt over dingen die al bijna een jaar oud zijn
en die ze nogsteeds niet verwerkt heeft
donderdag 5 juli 2007
helemaal op
waanzin zo kan ik het eigelijk wel beschrijven, het is waanzin
heb de afgelopen week pillen geprobeerd, die ik via de telefoon kon krijgen van de huisarts,
beetje tegen de regels in lijkt me, maar ach, mij kan het ook allemaal niet meer schelen,
de laate keer dat iemand mij een diagnose gaf was bijna 10 jaar trug, en mijn huisarts kan op basis daarvan mij pillen geven
ik ben volgens mij behoorlijk depresief, ik kom de dagen eigelijkniet door, zeker niet zelfstandig, ik ben zo moe, en zo verdrietig, ik weet het niet, kan niet uitleggen waarom
heb vanmorgen in tranen mijn ex op gebeld dat ik het niet meer zag zitten
hij komt niet langs, moest de andere kant op, whatever
hij zei datik misschien wel tot rust zou komen als hij met de kids op vakantie is over anderhalfe week
ik heb uitgelegd dat ik bang ben dat ze weggaan, al was het alleen al voor de leegte
ben bang dat ik mezelf iets aandoe in die leegte
voor mij hoeft het allemaal namelijk niet meer
maar ik moet,vind ik, voor de kids,..
HELP!! godverdommenogaantoe waar vind ik de hulp die ik nodig ben ! en wat ben ik nodig?!
ik weet het niet meer
ik ben moe van het denken,en van de verdriet die ik niet begrijp
pfff ik zal een muziekje opzetten, de kinderen hebben me alweer zien huilen ! :(
tot schrijfs
heb de afgelopen week pillen geprobeerd, die ik via de telefoon kon krijgen van de huisarts,
beetje tegen de regels in lijkt me, maar ach, mij kan het ook allemaal niet meer schelen,
de laate keer dat iemand mij een diagnose gaf was bijna 10 jaar trug, en mijn huisarts kan op basis daarvan mij pillen geven
ik ben volgens mij behoorlijk depresief, ik kom de dagen eigelijkniet door, zeker niet zelfstandig, ik ben zo moe, en zo verdrietig, ik weet het niet, kan niet uitleggen waarom
heb vanmorgen in tranen mijn ex op gebeld dat ik het niet meer zag zitten
hij komt niet langs, moest de andere kant op, whatever
hij zei datik misschien wel tot rust zou komen als hij met de kids op vakantie is over anderhalfe week
ik heb uitgelegd dat ik bang ben dat ze weggaan, al was het alleen al voor de leegte
ben bang dat ik mezelf iets aandoe in die leegte
voor mij hoeft het allemaal namelijk niet meer
maar ik moet,vind ik, voor de kids,..
HELP!! godverdommenogaantoe waar vind ik de hulp die ik nodig ben ! en wat ben ik nodig?!
ik weet het niet meer
ik ben moe van het denken,en van de verdriet die ik niet begrijp
pfff ik zal een muziekje opzetten, de kinderen hebben me alweer zien huilen ! :(
tot schrijfs
zondag 24 juni 2007
kut weekenden
welja,het was gister ex zijn verjaardag, en welja tuurlijk mogen de kids hier altijd zijn,
dit is hun thuis,dus ja, altijd welkom,maar ..we zijn gescheiden,hij wilde ze elk weekend,daar stel ik me ook op in, ik kan die tijd goed gebruiken om wat extra rust te pakken waar ik in de week niet aantoe kom
zoon is een ADHDer, die niet perse altij loeidruk is,maar zeker wel altijd aandacht behoeft, niet een persoontje die je te lang alleen kan laten
dochter heeft een stofwisselingsafwijking waardoor ze (vreemgenoeg vaak net na het weekend) geregeld ziek is, en dan bedoel ik niet een beetje, dan bedoel ik een goeie dag of 2 dagen flink braken.
afgelopen week was dochterlief ziek,dus ja ik ben best moe ja
zeker met alle extra stress die ik te verduren heb mede door mijn eigen fobie en het feit dat mijn vangnet op vakantie is gegaan..ja ben best moe ja
welnu, ik had 2 week trug (weereens) tegen ex gezegt dat het echt afgelopen moet zijn mij steeds weer als oppas te gebruiken ,..
het patroon is dat de kinderen minsetens 1 nacht per weekend bij mij zijn ...
dat is prima als dat zo is,maar als dat iedere keer zo geregeld word zodat ex er fijn oplos kan neuken heb ik wel enkele bezwaren ja
ik heb ex 2 week trug wederom verteld dat ik nog niet over de scheiding (die hij wilde) heen ben
en dat het voor mij zwaar is te weten dat hij alweer de hort op is, en me aftevragen wat daar wel niet allemaal gebeurt, terwijl mijn leven zich vooral in huis afspeeld en ik me moederziel alleen voel
moederziel alleen, verstoten door mijn eerste en tot dusver enige echt liefde
die mij vervolgens wel elke week even laat weten dat hij fijn de hort op gaat,..
fijn,..
heb godverdomme de afgelopen nacht weer nouwelijks geslapen,
wat zou ie doen,waar zou ie zijn , en nu is t bijna half12 terwijl ex zelf met een grote muil zei dat hij zijn kinderen vroeg zou halen ,.. "dat word niet na 10" waren zijn woorden
maar ik zei meteen al .. ik ken je wel beter .. je neemt vast die neuker mee naar huis, en die werk je echt niet voor 10 uur de deur uit ..
een vrouw die zich voor 10 uur de deur al uit laat werken is ook maar een sloerie
en ik heb dus gelijk gehad
hij is er nie, en dochter zit al uren te wachten
mama komt papa zo ,,,
ja meid als papa wakker is komt ie vast
mama,duurt het nog lang ...
ik weet het ook niet .. maar dit keer help ik hem niet weer,
nornaalgesproken had ik allang gebeld ,..maar ik doe het nie meer
hij moet maar zien waneer het meneer schikt
ik ben het iig al zat .... en ik weet dat zowel zoon als dochter zich er ook al aan storen ,hoevaak papa afwezig is
leuke dingen beloven...maar het gewoon te druk hebben met zichzelf
vreemd dat ik eigelijk wel inzie hoe fout hij is, en hoe sterk mijn gevoel voor hem nogsteeds is
als hij me trug zou willen, zou ik waarschijnlijk zo trug gaan
16jaar naar zn grootje is ook niet nix
maar een andere vent in mijn leven bedenken kan ik niet
ok ok hier staan harde woorden, die ik mnisschien niet eens schrijven moet,maar izjn mijn ongezoute gedachtengangen...dat van die neuker zal wel meevallen,..hoewel..ach hij heeft al es eerder een neuker gehad,,..wat ik WIST en nog loog hij erover ..
dus tsja de waarheid zal ik nooit weten,..of niet geloven ..
half12,..ben benieuwd hoelaat hij dochter halen komt,daarna zal hij vast naar zijn ouders gaan,alwaar zoon gelogeerd heeft,..en daar zullen ze wel plakken blijven tot rond bedtijd, dan rap naar huis,slape, en mogen ochtend voor school naar mij trug
dinsdag is ex vrij, hij zou medicatie halen voor dochter, haar cremes zijn bijna op, ze lop al een poosje met een nare exzeem onder haar armpjes,en een erg droge huid
ook zoiets ! dochter moet elke dag ingecremed worden, als dit goed gebeurd ben je al snel 15/20 minuten verder,.. en toen ik gisteravond dochter insmeerde zegt ze,.. o dat doet papa nooit ..
wel gvd tegen mij zegt hij altijd dat hij alles wel doet ..
ik voel dr huid..neej is indd KURK droog,dat is langer dan een dag gelee gedaan ..
waarom heeft hij toch zo verdomd weinig over voor zijn kinderen
wil hij ze kwijt ? ... ja uiteindleijk zal het wel zo lopen,..
ik zie daar gruwelijk tegen op,hoe moet ik mijn kinderen op een dag uitleggen dat papa ze niet halenm komt ...
ik hoop op het beste,..maar bereid me voor op ht ergste
getverderre ..5overhalf12 nog geen ex ...
en dochter blijft vragen ... mama,is papa er zo ..
ik weet het ook niet
geen id
ik ga even verder met de was, heb het huisje al lkr aan kant,tsja ik stond om half 4 al een was intezetten
dit is hun thuis,dus ja, altijd welkom,maar ..we zijn gescheiden,hij wilde ze elk weekend,daar stel ik me ook op in, ik kan die tijd goed gebruiken om wat extra rust te pakken waar ik in de week niet aantoe kom
zoon is een ADHDer, die niet perse altij loeidruk is,maar zeker wel altijd aandacht behoeft, niet een persoontje die je te lang alleen kan laten
dochter heeft een stofwisselingsafwijking waardoor ze (vreemgenoeg vaak net na het weekend) geregeld ziek is, en dan bedoel ik niet een beetje, dan bedoel ik een goeie dag of 2 dagen flink braken.
afgelopen week was dochterlief ziek,dus ja ik ben best moe ja
zeker met alle extra stress die ik te verduren heb mede door mijn eigen fobie en het feit dat mijn vangnet op vakantie is gegaan..ja ben best moe ja
welnu, ik had 2 week trug (weereens) tegen ex gezegt dat het echt afgelopen moet zijn mij steeds weer als oppas te gebruiken ,..
het patroon is dat de kinderen minsetens 1 nacht per weekend bij mij zijn ...
dat is prima als dat zo is,maar als dat iedere keer zo geregeld word zodat ex er fijn oplos kan neuken heb ik wel enkele bezwaren ja
ik heb ex 2 week trug wederom verteld dat ik nog niet over de scheiding (die hij wilde) heen ben
en dat het voor mij zwaar is te weten dat hij alweer de hort op is, en me aftevragen wat daar wel niet allemaal gebeurt, terwijl mijn leven zich vooral in huis afspeeld en ik me moederziel alleen voel
moederziel alleen, verstoten door mijn eerste en tot dusver enige echt liefde
die mij vervolgens wel elke week even laat weten dat hij fijn de hort op gaat,..
fijn,..
heb godverdomme de afgelopen nacht weer nouwelijks geslapen,
wat zou ie doen,waar zou ie zijn , en nu is t bijna half12 terwijl ex zelf met een grote muil zei dat hij zijn kinderen vroeg zou halen ,.. "dat word niet na 10" waren zijn woorden
maar ik zei meteen al .. ik ken je wel beter .. je neemt vast die neuker mee naar huis, en die werk je echt niet voor 10 uur de deur uit ..
een vrouw die zich voor 10 uur de deur al uit laat werken is ook maar een sloerie
en ik heb dus gelijk gehad
hij is er nie, en dochter zit al uren te wachten
mama komt papa zo ,,,
ja meid als papa wakker is komt ie vast
mama,duurt het nog lang ...
ik weet het ook niet .. maar dit keer help ik hem niet weer,
nornaalgesproken had ik allang gebeld ,..maar ik doe het nie meer
hij moet maar zien waneer het meneer schikt
ik ben het iig al zat .... en ik weet dat zowel zoon als dochter zich er ook al aan storen ,hoevaak papa afwezig is
leuke dingen beloven...maar het gewoon te druk hebben met zichzelf
vreemd dat ik eigelijk wel inzie hoe fout hij is, en hoe sterk mijn gevoel voor hem nogsteeds is
als hij me trug zou willen, zou ik waarschijnlijk zo trug gaan
16jaar naar zn grootje is ook niet nix
maar een andere vent in mijn leven bedenken kan ik niet
ok ok hier staan harde woorden, die ik mnisschien niet eens schrijven moet,maar izjn mijn ongezoute gedachtengangen...dat van die neuker zal wel meevallen,..hoewel..ach hij heeft al es eerder een neuker gehad,,..wat ik WIST en nog loog hij erover ..
dus tsja de waarheid zal ik nooit weten,..of niet geloven ..
half12,..ben benieuwd hoelaat hij dochter halen komt,daarna zal hij vast naar zijn ouders gaan,alwaar zoon gelogeerd heeft,..en daar zullen ze wel plakken blijven tot rond bedtijd, dan rap naar huis,slape, en mogen ochtend voor school naar mij trug
dinsdag is ex vrij, hij zou medicatie halen voor dochter, haar cremes zijn bijna op, ze lop al een poosje met een nare exzeem onder haar armpjes,en een erg droge huid
ook zoiets ! dochter moet elke dag ingecremed worden, als dit goed gebeurd ben je al snel 15/20 minuten verder,.. en toen ik gisteravond dochter insmeerde zegt ze,.. o dat doet papa nooit ..
wel gvd tegen mij zegt hij altijd dat hij alles wel doet ..
ik voel dr huid..neej is indd KURK droog,dat is langer dan een dag gelee gedaan ..
waarom heeft hij toch zo verdomd weinig over voor zijn kinderen
wil hij ze kwijt ? ... ja uiteindleijk zal het wel zo lopen,..
ik zie daar gruwelijk tegen op,hoe moet ik mijn kinderen op een dag uitleggen dat papa ze niet halenm komt ...
ik hoop op het beste,..maar bereid me voor op ht ergste
getverderre ..5overhalf12 nog geen ex ...
en dochter blijft vragen ... mama,is papa er zo ..
ik weet het ook niet
geen id
ik ga even verder met de was, heb het huisje al lkr aan kant,tsja ik stond om half 4 al een was intezetten
donderdag 21 juni 2007
en ik weet het wel
Het is nu Donderdag de 21ste van juni,
dochter is sinds gister eigelijk alweer beter, ik heb haar thuis gehouden zodat ze eerst op krachten kon komen na 2dagen braken,wat haar tamelijk uitput
vandaag,ja kinderen zijn veerkrachtig, is ze weer helemaal happy en ok,
maar ik niet, ik lijk weer iets dieper te zijn weggezakt
ik heb geen lol meer in mijn leven,...ik ben moe, en alles wat ik wil is een strijd,die ik veelal aan angsten verlies
en dan kijk ik nara mijn kinderen, en ik snap niet dat ik het zo moeilijk vind om gewoon mijn dochter naar school te brengen
ik wil niet zo leven, ik wil die dijk van een moeder zijn, ik wil kunnen bieden wat een moeder van nature biedt, de veiligheid en zekerheid op een tamelijk normaal leven
maar ik zie alles weg ebben
wer de diepte in
heb het gevoel dat ik op het punt sta echt stapel gek te worden
waarom leef ik zo in onrust??? en waarom geeft de deur uit moeten me nog meer onrust ?
waarom is dat zo een strijd?..
heb een pgb aangevraagd, hoop dat het allemaal snel rond is,alle papierwerk tot dusver is iig weg,en het enige dat me nu rest is afwachten,hop dat zowel ik als zoon een pgb krijgen, ik ga mijn gebruiken om er hulp voor in te kopen waar ik iets aan heb,
iemand die langskomt,minstens 1maal per week, liefst meer, om er met me uit te gaan,..al iks het tot de hoek,. ik moet dit patroon doorbreken , ik moet weer meer zelf kunnen
op dit moment weet ik dat juist deze week, ookmijn PMS een groot deel uitmaakt van alle onrust, de week van de pms is een hel te noemen
ik gebruik wel medicatie op voorschift van de huisarts om de hhormoonhuishouding wat te reguleren,maar het lijkt niet genoeg, ik gebruik de anticonceptie pil en daarbij neem ik elke dag 2 pyridoxine pillen, het lijkt allemaal weinig uit te maken helaas,
mijn angst voor medicatie maakt mijn leven ookal niet eenvoudiger
er is mij meermaals medicatie voorgeschreven tegen angsten en depressie,maar ik flip daar echt helemaal van, dat geeft me dusdanig veel meer spanning dat ik dan ook nog eens slecht slaap, en echt pijn heb van de letterlijke fysieke spanningen die er ontstaan
en ik WIL het wel anders , ookal heb ik het gevoel dat de meeste mensen denken dat ik het allemaal wel best vind zo, en dat zoet pijn, te weten dat mensen zo over je kunnen denken,
zouden mensen echt niet inzien dat opgesloten zitten in angsten een hel is.
ach, dat maakt me ook eigelijk niets uit, ze denken maar ... zolang ik me kids maar heb,..want zonder hun zou ik niet kunnen
goddank kwam mijn zus als bij toeval bij mij aanwippen,...even iets langsbrengen ..
en ik barstte in tranen uit, had even geen grip meer op mijn emoties,..
ze hield me vast, was fijn om even vast gehouden te worden , kan me niet heugen waneer ik voor het laatst een knuffel gehad heb , behalve de dagelijkse knuffels van mijn kids uiteraard
zus heeft dochter naar school gebracht, goddank! want die kleine meid wilde echt zooo graag naar school ..
het is donderdag,..dat wil zeggen dat ik haar dus moregn oook naar cshool brengen moet,en halen,..
dan is het weekend,.. kids naar papa, die jarig is, en waar de kids en ik samen leuke kadoos voor gekocht hebben (online)..
heb het geluk dat me ex niet helemaal zich voor me afsluit, en dat als ik een sms stuur met de vraag of hij even een boodschap mee nemen kan ,dat dat meestal wel goed komt..
ik ben onrustig nu, ben ook moe,..
ik ga maar eens even huishouden enzo
moet even bezig zijn
hoop dat er snel hulp is, ik wil er zo graag even tussen uit
dochter is sinds gister eigelijk alweer beter, ik heb haar thuis gehouden zodat ze eerst op krachten kon komen na 2dagen braken,wat haar tamelijk uitput
vandaag,ja kinderen zijn veerkrachtig, is ze weer helemaal happy en ok,
maar ik niet, ik lijk weer iets dieper te zijn weggezakt
ik heb geen lol meer in mijn leven,...ik ben moe, en alles wat ik wil is een strijd,die ik veelal aan angsten verlies
en dan kijk ik nara mijn kinderen, en ik snap niet dat ik het zo moeilijk vind om gewoon mijn dochter naar school te brengen
ik wil niet zo leven, ik wil die dijk van een moeder zijn, ik wil kunnen bieden wat een moeder van nature biedt, de veiligheid en zekerheid op een tamelijk normaal leven
maar ik zie alles weg ebben
wer de diepte in
heb het gevoel dat ik op het punt sta echt stapel gek te worden
waarom leef ik zo in onrust??? en waarom geeft de deur uit moeten me nog meer onrust ?
waarom is dat zo een strijd?..
heb een pgb aangevraagd, hoop dat het allemaal snel rond is,alle papierwerk tot dusver is iig weg,en het enige dat me nu rest is afwachten,hop dat zowel ik als zoon een pgb krijgen, ik ga mijn gebruiken om er hulp voor in te kopen waar ik iets aan heb,
iemand die langskomt,minstens 1maal per week, liefst meer, om er met me uit te gaan,..al iks het tot de hoek,. ik moet dit patroon doorbreken , ik moet weer meer zelf kunnen
op dit moment weet ik dat juist deze week, ookmijn PMS een groot deel uitmaakt van alle onrust, de week van de pms is een hel te noemen
ik gebruik wel medicatie op voorschift van de huisarts om de hhormoonhuishouding wat te reguleren,maar het lijkt niet genoeg, ik gebruik de anticonceptie pil en daarbij neem ik elke dag 2 pyridoxine pillen, het lijkt allemaal weinig uit te maken helaas,
mijn angst voor medicatie maakt mijn leven ookal niet eenvoudiger
er is mij meermaals medicatie voorgeschreven tegen angsten en depressie,maar ik flip daar echt helemaal van, dat geeft me dusdanig veel meer spanning dat ik dan ook nog eens slecht slaap, en echt pijn heb van de letterlijke fysieke spanningen die er ontstaan
en ik WIL het wel anders , ookal heb ik het gevoel dat de meeste mensen denken dat ik het allemaal wel best vind zo, en dat zoet pijn, te weten dat mensen zo over je kunnen denken,
zouden mensen echt niet inzien dat opgesloten zitten in angsten een hel is.
ach, dat maakt me ook eigelijk niets uit, ze denken maar ... zolang ik me kids maar heb,..want zonder hun zou ik niet kunnen
goddank kwam mijn zus als bij toeval bij mij aanwippen,...even iets langsbrengen ..
en ik barstte in tranen uit, had even geen grip meer op mijn emoties,..
ze hield me vast, was fijn om even vast gehouden te worden , kan me niet heugen waneer ik voor het laatst een knuffel gehad heb , behalve de dagelijkse knuffels van mijn kids uiteraard
zus heeft dochter naar school gebracht, goddank! want die kleine meid wilde echt zooo graag naar school ..
het is donderdag,..dat wil zeggen dat ik haar dus moregn oook naar cshool brengen moet,en halen,..
dan is het weekend,.. kids naar papa, die jarig is, en waar de kids en ik samen leuke kadoos voor gekocht hebben (online)..
heb het geluk dat me ex niet helemaal zich voor me afsluit, en dat als ik een sms stuur met de vraag of hij even een boodschap mee nemen kan ,dat dat meestal wel goed komt..
ik ben onrustig nu, ben ook moe,..
ik ga maar eens even huishouden enzo
moet even bezig zijn
hoop dat er snel hulp is, ik wil er zo graag even tussen uit
maandag 18 juni 2007
Binnenkomer
Met mijn eerste bericht,begin ik niet met een standaard bral verhaal over wie ik ben, en hoe geweldig ik wel niet ben ect,
neen, ik zal me niet voorstellen,maar schotel u gelijk ongegeneerd mijn gedachten en gebeurtenissen voor,zoals ik ze beleef, en ervaar.
Welnu,....
Het is maandag 18 junie 2007,
gisteravond was ik al best wel onrustig, en was ik blij dat mijn dochter al bij mij wilde slapen,
ipv een extra nachtje bij papa, zoonlief koos wel voor ditlaatste
dochter voelde zich niet echt super lekker, en heeft uiteindleijk de nacht in mijn bed door gebracht,stikum vond ik dit wel fijn
Toen eindelijk de ochtend aanbrak,en ik,zoals gebruikelijk, voor de wekken afging al weer wakker was, ben ik opgestaan, naar beneden gegaan, heb mijn broodje gesmeerd,gegeten,de afwas gedaan,en wat zitten chatten ,..oh ja had me ookal gewassen en aangekleed
Om 7uur ben ik dochter gaan wekken , ze zag er moe uit, was ook niet erg vrolijk,..
maar enfin , wie is er vrolijk oop maandag ?...
ik was behoorlijk nerveus, maar zette mijn dag gestaag voort zoals het "hoorde"
ik was ook echt wel van plan om dochterlief , zoals altijd naar school te brengen
om een of andere reden zie ik nu ineens overal meer dan anders tegen op, zou ik zo afhankelijk zijn geworden door de hulp van mijn ouders adt zodra hun op vakantie gaan ik in een diep dal beland ... ik weet het niet,..maar de gedachte beangstigd me,..dit is noghmaar dag 1 van de 2week dat ze weg zijn
Hoedan ook,... dochter treuzelde gruwelijk, enn was om 8uur, toen zoon thuis kwam, nog niet aangekleed, had nog maar half dr ontbijd op, en begon zoetjes aan te klagen dat ze zich zo moe voelde,..
gezien het maandag was,en ze het weekend bij vader was geweest vreesde ik dat ze ziek zou worden, dit in combinatie met mijn iegen angst om haar te brenegm,maakte de keus om school af te bellen heel erg eenvoudig,
en zo belde ik om even na 8 de school dat dochter ziek was
het was rond de klok van 10 dat dochter indd wit werd en in slaap viel,..
waarna ze rond een uur of 12 wakker werd en braakte
..opluchting.. het was nu niet helemaal mijn vermeidings angst geweest waardoor dochter niet op school zat, ze was (weer) ziek ..
toch vreemd dat, als ze ziek word, het meestal op maandag danwel dinsdag is..
zou vader zich dan toch niet aan dochters dieet houden ... en wat moet ik met het gegeven dat dochter , nog steeds vaak (hoewel minder erg) ziek word ,..
enfin, dochter is na het braken.tandenpoetsen ect,weer gaan slapen, nu is t 14.30 en ze slaapt nog ..
ik heb de pc vanuit de woonkamer verhuisd naar mijn slaap kamer, nu ben ik op dezelfde etage als dochter , dit is handig ivm het feit dat ze zeer waarschijnlijk weer brakend wakker zal worden, en mij dan graag bij zich heeft
de woonkamer is een ongelooflijke bende geworden .. vreemd want eigelijk heb ik echt alleen de pc er maar uit gehaald en zou je dan eigelijk een opgeruimdere indruk verwchaten
echter niets is minder waar, de stof nesten die zich in allerhande onberijkbare plekken hadden verzameld liggen nu grof versprijd door de woonkamer,
ik ga maar weer ens naar benee, kijken of ik binnen eenuur tevreden naar mijn woonkamer klan kijken, rond die tijd zou ook zoon wel weer thuis zijn van school ,... benieuwd hoe hij hierop gaat reageren
voel me nu semi rustig,het feit dat ik nu niet de deur uithoef heeft hier zeker en vast een grote invloed op
later meer.. nu eerst verder met schoonmaken van de woonkamer
neen, ik zal me niet voorstellen,maar schotel u gelijk ongegeneerd mijn gedachten en gebeurtenissen voor,zoals ik ze beleef, en ervaar.
Welnu,....
Het is maandag 18 junie 2007,
gisteravond was ik al best wel onrustig, en was ik blij dat mijn dochter al bij mij wilde slapen,
ipv een extra nachtje bij papa, zoonlief koos wel voor ditlaatste
dochter voelde zich niet echt super lekker, en heeft uiteindleijk de nacht in mijn bed door gebracht,stikum vond ik dit wel fijn
Toen eindelijk de ochtend aanbrak,en ik,zoals gebruikelijk, voor de wekken afging al weer wakker was, ben ik opgestaan, naar beneden gegaan, heb mijn broodje gesmeerd,gegeten,de afwas gedaan,en wat zitten chatten ,..oh ja had me ookal gewassen en aangekleed
Om 7uur ben ik dochter gaan wekken , ze zag er moe uit, was ook niet erg vrolijk,..
maar enfin , wie is er vrolijk oop maandag ?...
ik was behoorlijk nerveus, maar zette mijn dag gestaag voort zoals het "hoorde"
ik was ook echt wel van plan om dochterlief , zoals altijd naar school te brengen
om een of andere reden zie ik nu ineens overal meer dan anders tegen op, zou ik zo afhankelijk zijn geworden door de hulp van mijn ouders adt zodra hun op vakantie gaan ik in een diep dal beland ... ik weet het niet,..maar de gedachte beangstigd me,..dit is noghmaar dag 1 van de 2week dat ze weg zijn
Hoedan ook,... dochter treuzelde gruwelijk, enn was om 8uur, toen zoon thuis kwam, nog niet aangekleed, had nog maar half dr ontbijd op, en begon zoetjes aan te klagen dat ze zich zo moe voelde,..
gezien het maandag was,en ze het weekend bij vader was geweest vreesde ik dat ze ziek zou worden, dit in combinatie met mijn iegen angst om haar te brenegm,maakte de keus om school af te bellen heel erg eenvoudig,
en zo belde ik om even na 8 de school dat dochter ziek was
het was rond de klok van 10 dat dochter indd wit werd en in slaap viel,..
waarna ze rond een uur of 12 wakker werd en braakte
..opluchting.. het was nu niet helemaal mijn vermeidings angst geweest waardoor dochter niet op school zat, ze was (weer) ziek ..
toch vreemd dat, als ze ziek word, het meestal op maandag danwel dinsdag is..
zou vader zich dan toch niet aan dochters dieet houden ... en wat moet ik met het gegeven dat dochter , nog steeds vaak (hoewel minder erg) ziek word ,..
enfin, dochter is na het braken.tandenpoetsen ect,weer gaan slapen, nu is t 14.30 en ze slaapt nog ..
ik heb de pc vanuit de woonkamer verhuisd naar mijn slaap kamer, nu ben ik op dezelfde etage als dochter , dit is handig ivm het feit dat ze zeer waarschijnlijk weer brakend wakker zal worden, en mij dan graag bij zich heeft
de woonkamer is een ongelooflijke bende geworden .. vreemd want eigelijk heb ik echt alleen de pc er maar uit gehaald en zou je dan eigelijk een opgeruimdere indruk verwchaten
echter niets is minder waar, de stof nesten die zich in allerhande onberijkbare plekken hadden verzameld liggen nu grof versprijd door de woonkamer,
ik ga maar weer ens naar benee, kijken of ik binnen eenuur tevreden naar mijn woonkamer klan kijken, rond die tijd zou ook zoon wel weer thuis zijn van school ,... benieuwd hoe hij hierop gaat reageren
voel me nu semi rustig,het feit dat ik nu niet de deur uithoef heeft hier zeker en vast een grote invloed op
later meer.. nu eerst verder met schoonmaken van de woonkamer
Abonneren op:
Posts (Atom)