Waarom laat mijn huisarts me zitten ???
Waarom doet Psychiatry niets ???
verbeeld ik het me allemaal ?
heb mezelf op 4 sites getest ,






http://www.depressiezelftest.nl


uw score:
30
Uitleg
Indien u 17 punten of meer scoort op deze test bent u waarschijnlijk ernstig depressief. De kans dat u aan een depressie lijdt is groot. Het is nodig dat u hierover een deskundige, bijvoorbeeld uw huisarts, raadpleegt.
De Verkorte 13-Item Beck Depression Inventory is afkomstig van www.depressiezelftest.nl als u meer wilt weten over deze test kunt u terecht op de website.





http://www.depressiecentrum.nl

Uw score
26 puntenEen score boven de 11 betekent dat er sprake is van een depressieve stemming. Het is verstandig om contact op te nemen met uw huisarts of een andere hulpverlener. De huisarts kan beoordelen wat er precies aan de hand is en u ondersteuning of een behandeling geven of u zonodig doorverwijzen.







http://www.ggzdrenthe.nl/


Zelftest Depressie
De uitkomstU heeft grote kans dat u lijdt aan depressie. Er is in elk geval reden genoeg om uw huisarts te raadplegen, zeker als deze situatie de komende weken niet verbetert.






http://www.gezondheidsplein.nl/gp/gp.php?type=testjezelf&actie=toontest&id=4

Zelftest depressie Je score is 14 punten. Meer dan 5 punten:Bij meer dan 5 punten kun je stellen dat je verschillende symptomen van een klinische depressie hebt. Als daar een directe aanleiding toe is in de vorm van een ingrijpende gebeurtenis die je moet verwerken, is dit begrijpelijk. Bij depressieve gevoelens kun je je laten opvrolijken door je omgeving, of ontspanning te zoeken. Bij een echte depressie helpt dit niet. Dan is het beter om langs de huisarts te gaan voor een behandeling. Een depressie is een ziekte die goed te behandelen is.




verzin ik dit ?
HELP ! ! ! ! ! ik kan niet meer ! de huisarts weet dat ook, en ook op psychiatry heb ik dit heel duidleijk gemaakt
help me alstublieft

gebazel

overspoeld
overspoeld met gedachten
en gevoelens waarvan ik niet weet wat ik ermee moet
sluit ik me af
sluit me af van alles,
van iedereen
van mezelf ook als het moet
overspoeld door god weet wat
takel ik af
takel af tot niets
tot niets overspoeld


ik heb antwoorden waarvan ik de vraag niet weet
ik weet dingen die mij niets aangaan
ik zie dingen die mij niets aangaan
ik voel dingen nog voor ze echt bestaan
ik kan er niets mee,
of misschien ook wel
maar stel dat ik erover praat
wat veranderd er dan aan ....

ik draag pijn waarvan ik niet weet of het mijn pijn is
ik draag angsten waarvan ik me afvraag of ze de mijne zijn

wat is van mij ?
wat is niet van mij ?
van wie is het dan ?
wat moet ik ermee ?
wie is die ik dan eigelijk ?
wat moet ik met de ik ?

ontspoort
wie zet me trug op het juiste spoor
en hoe weet ik wat juist is en wat niet
vooruit moet,
achteriut niet,
vooruit is eng,
stilstaan is niet leuk maar wel bekend

als je niets doet, gebeurt er ok niets
klopt niet helemaal , tenzij je dood bent
ik doe niets, doch gebeurt er veel



tsja de titel vertelde het al .. dit is allemaal maar gebazel
tis laat
ik ga slapen

stomme hormonen

ben nogsteeds moe, en heb nu veel pijn
en daar voel ik me schuldig bij
heb eigelijk geen zin om te schrijven maar wil even iets kwijt
ex heeft indd vanaf disdag me geholpen..
dwz hij was er saavs na het werk
at mee , dinsdag en woensdag aav deed ie de afwas zelfs
dinsdag dweilde hij ook f de woonkamer en gang
vanaf donderdag at ie alleen mee
en bracht f snel de kids op bed ..
wat ik uiteraard daarna weer moest doen
want tsjah als pap weggaat gaan kids staan zwaaien
dus ff kletsen en weer naar bed
ok ik ga nu snel mijn bed weer in
mijn heupen en benen doen em echt ppijn
heb al 5 plakken brood op vandaag
eerst rond 7/8 me eerste ontbijd 2 plakken met aardbij
en de pil + pyridoxine
en nu om 11uur 3 plakken broood
me moeder belde me wakker ,..had boodschappen
ze vond het maar stom dat ik nogsteeds sliep
toch weten mensen dat ik veel pijn heb
en toch voel ik me dan schuldig

ik kan nie meer, ik ga trug me nest in
tot later

ohja moet wel zorgen dat ik genoeg drink
sugt neem nu me eerste glas

instabiel

volledig instabiel
lichamelijk omdat ik zo moe ben en zo'n pijn heb
geestelijk deels vanwege bovengenoemde, en deels door PMS
heel de dag gescholen, zoveel mogelijkl alleen geweest, in mijn bed t liefst
voel me draaierig, voel me ook down,
ik weet dat het allemaal goed komt, dit izjn gewoon mindere dagen
maak me toch wel wat zorgen
merk namelijk dat het met de mnd erger wordt

mijn moeder had vanmiddag (volgens afspraak) de kinderen gehaald,ze hebben daar lkkr gespeeld
ex heeft ze daar weer weg gehaald, en we hebben hier gezamelijk gegeten
ik had gekookt,hamlappen die ex gister meegebracht had
boontjes en gefrituurde aardappelschijfjes,met champignonnetjes
best lkr, al at ik niet geweldig
heb iig mijn boontjes en aardappels op
mijn ogen branden, alsof ze droog zijn
snap niet waarom, drink meer dan voldoende

heb ex gevraagd de huisarts volgende week voor me te bellen .. mij neemt ze toch niet serieus
heb een evrmoeden aan bloedarmoede te lijden (zou niet een eerste keer zijn)
en wellicht ook een B12 gebrek (ook daarvoor heb ik al eerder spuiten moeten gaan halen bij de huisarts
zou een deel van mijn klachten kunnen verklaren

hoop dat ex het ook echt doet ...
hij zou ook vandaag voor me gaan tanken (niet gedaan uiteraard)
we shall see

vandaag zei hij tegen de kids dat hij in iedergeval DEZE WEEK hier na het werk zou komen
dat is al iets anders dan wat hij gister tegen mij zei ... VOORLOPIG ....zolang het nodig is
we shall see ... ik denk dat ie het indd vanaf vrijdag laat afweten ..
en nog houd ie vol geen vriendin te hebben
kgeloof er niets van

even eruit geweest

jawel ik ben even eruit geweest
we zouden ik op brommer met zoon ex op fiets met dochter achterop
mja, mijn fietrs bleek ineens op slot te staan, ik heb geenid waar de sleutel is
enfin zoeken duurde even , ik ruimde de brommer net op toen ex met de reserve sleutel verscheen ... ja hij weet (nog steeds) beter de weg in huis dn ik
hoedanook ik riep meteen we gan nie meer
dochter ging huilen .. we zouden kijkne of haar schooltje er nog wel stond
enfin rap besloten met de auto te gaan
voel me nu nog gruwleijk
het was me echt ver genoeg, eigelijk tever
ik zag het niet meer zitten
voel me nu "raar " het best te beschrijven als niet helemaal erbij , afwezig als in een bubbel ofzo
ex is er nog .. gaat me ook nog met het huishouden helpen *ugh*
ik moet eruit , ik weet het , ik moet erdoor,... ik weet het
maar het voeld niet goed
ik weethetniet meer

hormonaal

deel van mijn ellende op dit moment is hormonaal
hoezo ?... altijd tegen het eind van de pil word ik angstiger/onrustiger en sneller negatief denkend,ook heb ik dan meer pijn, het is alsof de PM zowel als de "fobie" dan hen kans zien toe te slaan,...
ik neem zondag de laatste pil van deze cyclus,dan neem ik nog wel 2 pyridoxine tot ik weer start met de pil , zodra ik weer start met de pil stop ik 7 dagen met de pyridoxine
de huisarts heeft me de pyridoxine er een hele tijd gelee al bij voorgeschreven, omdat ik ongelooflijk pms heb ..
het leek even iets minder hevig te zijn ,.. maar inmiddels lijkt het niet erg veel meer te doen, ik durf echter niet te stoppen hiermee,..want stel dat het dan toch allemaal nog veel slechter gaat...
ik doe mijn best zoveel mogelijk rekening te houden met mijn moeilijke week ...
die week duurt echt MINSTENS 7 dagen

ben benieuwd OF en hoe ik verander als ik ooit eindleijk in de overgang kom

geen id meer

ik heb echt geen id meer wat er met me is,..
het is een soort van kip en ei verhaal nu
hang in there, im gonne break
ben ik nu fobisch omdat ik gewoon fobisch ben
of ben ik zo bang voor god weet wat allemaal omdat ik zoveel pijn heb
en omdat ik mijn huwelijk verloor ..
beide plausibel
feit is, ik ben te moe, en te diep gezakt op dit moment om het antwoord te weten
feit is ook, dat ik eigelijk niemand vertrouw daar een diagnose over te stellen
waarom ?.. simpel.. ik word toch niet serieus genomen
hoezo?..
meer dan een jaar geleden meldde ik me op psychiatry
ja het werd moeilijker om de duer uit te gaan, maar er was meer, ik zag tegen de dagen op, mijn pijn werd ook erger, ik had moeite met de scheiding , ik begon angsten te vormen die ik nog niet eerder gehad heb ....
mijn vraag daar ? ... diagnostiseer me ajb opnieuw,..
het antwoord .. aha u heb straatvrees .. en ik werd gewoon weg niet meer gehoord
ik kon, als ik erop stond, hulp krjgen voor mijn fobie,maar..dan moest ik wel zelf het behandelplan schrijven ! ... ik was stom verbaast, ik moest binnen 2week het eventuele behandelplan inleveren als ik hulp wilde, deed ik dat niet, hield het op ..
hoe moest ik een behandelplan schrijven als ik neit eens wist hoe ik de volgende dag door moest komen ? ! ik zag het allemaal niet zitten.
dit bevestigde bij mij dat ik indd ook de "hulpverlening" niet echt vertrouwen kon
de huisarts ... nja die heeft het er ook maar bij gelaten
terwijl die vroeger , als ze dit gehoord had .. mij wel had bij gestaan .. ook die liet me dus vallen .
een weken ..mndjes gelee heb ik toch weer de huisaarts gebeld,.. ik zak steeds dieper weg, en word steeds wanhopiger
mag ik AJB! pillen .. tuurlijk was het antwoord, en zonder verder vragen schrijf ze me iets voor .. kan nu even niet op de naam komen effexor?... geen id... zal dit later even nakijken.
ik was stom verbaast ... ze kent me, weet dat ik pillen haat, zonder enig vragen WAARVOOR! ik de pillen wilde schrijf ze ze voor ..
ik was ofwel te bang voor de pillen, ofwel de bijwerkingen waren echt en die maaken me nog banger,..na een dag of 10 trok ik het niet meer
een paar dagen nadat ik stopte met de pillen toch maar weer de huisarts gebeld ..
HELP ! IK KAN NIET MEER ! DOE IETS ! REGEL EEN OPNAME !
nou daar schrok ze even van
ik kon de volgende dag terecht in t CPU (umcg afd. psychiatry)
voor een gesprek .. mijn ex was mee (goddank)
ik trok het niet, en legde dat ook uit .. echter .. hun reaktie was .. tsja wij denken niet dat u baat heb bij een opname tegen een straatfobie
*zucht* ik word niet gehoord, spreek ik chinees?..
enfin feit is, "de hulpverlening" neemt iemand met een diagnose, ongeacht hoe oud die diagnose is, niet meer serieus
het is zoiets als .. stel dat je GRIEP heb .. maar je heb t gevoel dat er iets anders ook aan de hand is ,.. en je dokter zegt nee het is alleen GRIEP, en dus doen ze verder geen onderzoeken
lullig lijkt het me als die patient aan kanker overlijd ..
maar ach .. ik ben "maar" een psychiatrisch patient , diagnose: straatvrees
maar ondertussen worden mijn dagen zo donker dat ik mezelf dood wens, ik bid tot een god waarvan ik weinig vertrouwen heb gehjoord te worden , laat me alstublieft sterven, laat me alstublieft niet meer wakker worden
ik ben dood en dood moe, ik heb gruwleijk pijn , ik ben op
ik weet het niet meer

enfin
whatever
het psychiatrisch patientje heeft gesproken
feit,.. ze weet dat de diagnose tot dr dood vast staat


oh ja
de kinderen zijn vandaag en dagje met mijn moeder en mijn zusje naar de apeheul!
leuk man ! ik heb ze 100 euro zakgeld mee gegeven
veel ?... nee hoor, .. ook niet als je je bedenkt dat mijn moeder zei dat ze niets mee hoefden ?
nee hoor
want als ik gezond geweest was, had ik minstens een maal per mnd iets leuks met ze gedaan!
en dit soort uitjes is voor mijn kinderen zeldzaam
ik zei tegen me moeder dat ze er in iedergeval een wegwerp cameratje van kopen moest voor de kids, evt elk één .. MAAK FOTOS ! vind zoonlief geweldig! het liefst fotograveerd hij heel de dag
ik hoop dat ze beide een superleuk aandenken gekocht hebben aan de apeheul
verheug me op hun thuiskomst

inmiddels izijn ze thuis, en hebben het enorm na hun zin gehad
hebbel allebij een paar souveniers mee genomen
allebij een aapje, docht een paar stickers en een spin!
en zoonlief een paar slangen! en een spin!
(gelukkig zijn ze nep ;-) )

ikzelf kwam maar moeizaam de dagdoor,
heb mijn ex rond half 5 een sms gestuurd,.. kom je hier na hje werk ?
hij belde een dik half uur later... ist goed als ik moregn even kom ?
ja best joh!..maar ik dacht de kids zitten vast vol verhalen over hun daggie uit
hij beloofde morgen te komen , en we hingen op
nog geen 15minuten later stond hij hier op de stoep
"huh wat kom jij doen ? "
waarop hij zei..lje klonkt niet al te vrolijk aan de foon ..
wat is er ..
en de tranen vloeiden weer
ik kan niet eens uitleggen waarom
omdat ik ook naar de apeheul wil
omdat ik ook eens een daggie er even tussen uit wil, even geen sores
omdat ik kpot ga van pijn .. al mijn botten doen me ZEEER!
en ik ben zo moe
en zo bang alles te verliezen
ik weet het niet meer,.. ik ben op ! ! !

mijn ex beloofde meteen zonder aarzelen dat hij vanaf morgen elke dag na zijn werk langs zou komen
en dat we dan samen eten , dat hij me helpt met het huishouden (ik krijg echt niets gedaan!)
dat hij zoiwezo blijft tot de kinderen slapen (ik dnek niet dat hij echt tot dan blijft hoor, heeft hij al eens eerder gezegt,mar ging gelijk weg toen kids net lagen)
ik wist niet wat ik hoorde ... kwam dit uit de mond van de man die mij niet meer wilde ?
nja we zien wel.. hij heeft nog even gebeld tone de kinderen net thuis waren,.. en ook tegen de kinderen gezegt dat ie komt eten
dus hij kan er morgen iig niet meer onderuit
of hij zijn belofte dit keer nakomt .. is afwachten .. ik hoop er wel op
ik kan echt zijn vertrouwde hulp zeker nu wel even gebruiken

tjeempie.. krijg net te horen van iemand op msn dat ik er niet uitzie
en bedankt!
ach whatever
ik weet zelf ook wel dat ik er nie uitzie..maar zeg eens eerlijk, waarom zouik me daar druk om maken ?
psies! ik weet het ook niet

het blijft slecht gaan

tsja,..er is in de afgelopen mnd niets veranderd
ik ben op, ik doe me best om een beetje de dagen door te komen
het word steeds moeilijker,want ik wil gewoon even de stad in, even naar het park, even lkkr eruit!!!!!!!!

ik vind het ook met de dag moeilijker om mensen te vertrouwen
ik vind het lastig dit uit te leggen ...
mensen laten het gewoon afweten ,
mensen die er toe doen,..of misschien beter gezegt, ertoe deden
mijn zusje, heb ik 2 keer! gevraagd of ze even voor me pinnen wil
ze komt dan met , heb het druk, doei!
maar ze bedoeld, nee dat wil ik niet, sterf voor mijn part
dat laatste zal ze misschien niet denken, mar dat zou ik dan wel weer ok vinden

ex beloofd ook steeds weer van alles, en ik geloof het ook maar allemaal
en hij komt , zoals ik eigelijk van hem gewend zou moeten zijn, niets na
ach ..

hier zit ik dan
opgesloten in mijn iegen huis, ik wil er wel uit, ik wil wel weg
maar mijn fobie houd me binnen
ach,..heb inmiddles ook nergens meer om naartoe te gaan

krijg nooit bezoek ,.. nja tenzij je het langswaaien van mijn moeder als bezoek zou kunnen zien ..
maar das volgens mij echt meer om de sociale controle,en de boodschappen lijsten , dan iets anders
en tsjah het af en toe aanwaaien van mijn zusje ...
die het afgelopen weekend naar belgie ging, voor en vriendinnetje die et moeilijk had,
ze heb dat meissie snachts na het stapen naar een ziekenhuisgebracht, afdeling psichiatry
ironisch he ...
niemand heeft mij daar heen gebracht ..
mjah ik ben dat meisje ook niet
ik red me immers wel
...
ach ja .. ik weet ook wel dat ik er eigelijk alleen voor sta
maar ik weet niet zo goed hoe ik dat verander
ik loop wanhopig vast
en heb het gevoel dat het echt niemand wat kan schelen
niemand vecht voor me
moet et zelf doen
logisch ...
maar hoe ?... hoe... geen id ..

krijg steeds meer wantrouwen, ik heb moeite niet ECHT te geloven dat iedereen (behalve me moeder misschien) me kwaad wil doen ...
ze laten me ook maar gewoon vallen
mensen van wie je het niet verwaht , trappen je loeihard bij hun weg
schoonouders,..waar ik 16jaar over de vloer kwam ... 16jaar!!
die laten via hun zoon , aan mij weten dat ik niet meer welkom ben
hij doet het af met een lulige sms..
neimand vind mij het waard om iets in me gezicht te zeggen ?
en dat terwijl ik 2 dagen voor de sms nog bij hun aan tafel zat, met de kids
ik moet wel een monster zijn ...dat ik het verdien zo behandeld te worden
enfin, je snapt dat dat nu nogsteeds zeer doet, ik kan het ook nogsteeds niet bevatten
wel heb ik uiteraard een keus gemaakt dat ik nooit! weer iets met hun van doen wil hebben
mensne die zo met een ander omgaan, heb ik liever niet om me heen
ook vind ik het jmmr dat ze geprobeerd hebben mijn kinderen tegen mij uit te spelen ..had ik niet van ze verwacht
mja de kinderen dachten dat ik daar "ZOMAAR"niet meer wilde komen ,...
ze hadden namelijk aan oma gevraagd waarom ik er niet was op 5 december,.. en oma had gedaan alsof ze geen id had, dat ze dacht dat ik dat zelf besloten had
ik moest toen uiteraard mijn kinderen wel de waarheid vertellen toen ze me hiermee confronteerden
niet alleen deed het mij pijn die vraag van de kinderen te krijgen "mam waarom wil je niet naar oma?" ..want ik verwerk zelfs nu nog het feit dat mensen die je bijna als ouders beschouwd je zo ineens aan de kant trappen.... maar nu moest ik dat ook nog gaan uitleggen aan mijn eigen kinderen ..
hoe leg ik dat in godsnaam uit ?... ik kan het zelf niet eens bevatten
was zeer pijnlijk voor de kinderen
snap je dat een opa en oma hun eigen kleinkinderen dit aan doen ?
dat is notabene een bloedband, ik snap dat ik dat niet was.... en nog kan ik er met mijn verstand niet bij dat ze dit gedaan hebben

ach ja .. ik snap niets van mensen ..
ik zal vast een onmens zijn , ik zal wel niet anders verdienen
of zou het zo zijn dat ik te eerlijk ben , te open , en te geod van vertrouwen ?
nee dat zal toch niet ! ik ben immers niet achterlijk .. toch ..?

mensen kijken altijd zo donker naar het leven
doe ik ook wle eens hoor
sterker nog, dit hele blog is gevuld met mijn ongenoegens
maar toch ,als ik het van me af geschreven heb,moet ik weer verder
dus schouders dr onder,kin omhoog en door
en ik zou al helemaal een ander niets aan doen
niet fyziek en niet psychisch
ik zou daar niet mee kunnen leven namelijk
mja ..
wie ben ik ..
ik ben die meid, die nu op 10 augustus zeurt over dingen die al bijna een jaar oud zijn
en die ze nogsteeds niet verwerkt heeft